Her insan öldüğünde ben de hissediyorum,
Her birini, her bir zerrelerini hissediyorum,
Ruhumdan kopan parçaları bir araya getiremiyorum,
Kendimden geçiyorum,
Midem bulanıyor,
Kanım hızlanıyor,
Kramplar beni rahat bırakmıyor,
Yalnızlığımda buna eklenince,
Katlanılmaz bir çile oluyor,
Kendimden soğudum artık,
Ölülerin sayısı bile aklımda,
Bugün ölenlerin bana kattığı tek şey,
Beni ölüme biraz daha hazırlamış olmaları,
Melankolimin sebebi de bu,
Onlardan kalan hüzünleri de ben sırtlanıyorum,
Kendimde olmayan dertleri bir anda kendime buluyorum.
Ağlamak ve dışarı atmak istiyorum içimdekileri,
Ama ağlamak imkânsız,
Küçük bir çocuğun feryatları bunlar,
Aklından geçen tozlardan arındırabildikleri ancak bu kadar,
Sanatıyla uğraşırsa bunlar geçecek,
Kendine gelebilmesi için daha çok ölüm gerekecek,
Ve elbet bir gün mutlu insanlar da ölecek,
Onlar öldüğünde kendisinde az da olsa mutluluk bulacak,
Onların ölümü, onun mutluluğu olacak.
Üzülmeyecek hiç.
Hissetmeyecek bile.
Onun sonrasında artık mutlu insanların ölümünü arzulayacak,
Hatta gün gelecek o öldürecek,
Toprağa bile gömmeyecek,
Tanrılarına bağışlamayacak onları,
Özümsemek isteyecek çünkü
Hepsini kendisinde hissetmek ve tatlarına doymak isteyecek,
Bu da onun ölümünü getirecek.
Ve günün birinde,
Onun ölümüyle kimisi sevinirken
Kimisi üzülecek.
Kiminin sırtına yük olacak,
Kiminin sırtındaki yükleri alacak.
Elbet bir gün o da tadacak ölümü ve rahatlayacak,
Sonsuza kadar rahatlayacak,
O isterse rahatlayacak,
Belki de,
Orada bile azabına ve melankolisine yeni anlamlar yükleyecek,
Kendisinden kaçmak isteyecek ama mümkün değil,
Asla kaçamayacak,
Bugün olduğu gibi,
Etrafında yine kimsesi olmayacak,
O olacak,
Ama O’da yardım etmeyecek,
Aksine azap çekmesini izleyecek,
Merhametle dolu olan O,
Yalnızca kendi eserini azap çukurlarına atacak,
Ondan beklenileni yapmadığı için değil,
Ona baş kaldırdığı için onu yok edecek,
Ona itaatsizlik ettiği için onu duymayacak,
Onu sorguladığı için onu parçalara bölüp tekrar birleştirecek,
Ve yaşamında tadamadığı hüznü,
Ölümünde en güzel şekilde tadacak,
Ölebilirse,
Tadacak.
Her birini, her bir zerrelerini hissediyorum,
Ruhumdan kopan parçaları bir araya getiremiyorum,
Kendimden geçiyorum,
Midem bulanıyor,
Kanım hızlanıyor,
Kramplar beni rahat bırakmıyor,
Yalnızlığımda buna eklenince,
Katlanılmaz bir çile oluyor,
Kendimden soğudum artık,
Ölülerin sayısı bile aklımda,
Bugün ölenlerin bana kattığı tek şey,
Beni ölüme biraz daha hazırlamış olmaları,
Melankolimin sebebi de bu,
Onlardan kalan hüzünleri de ben sırtlanıyorum,
Kendimde olmayan dertleri bir anda kendime buluyorum.
Ağlamak ve dışarı atmak istiyorum içimdekileri,
Ama ağlamak imkânsız,
Küçük bir çocuğun feryatları bunlar,
Aklından geçen tozlardan arındırabildikleri ancak bu kadar,
Sanatıyla uğraşırsa bunlar geçecek,
Kendine gelebilmesi için daha çok ölüm gerekecek,
Ve elbet bir gün mutlu insanlar da ölecek,
Onlar öldüğünde kendisinde az da olsa mutluluk bulacak,
Onların ölümü, onun mutluluğu olacak.
Üzülmeyecek hiç.
Hissetmeyecek bile.
Onun sonrasında artık mutlu insanların ölümünü arzulayacak,
Hatta gün gelecek o öldürecek,
Toprağa bile gömmeyecek,
Tanrılarına bağışlamayacak onları,
Özümsemek isteyecek çünkü
Hepsini kendisinde hissetmek ve tatlarına doymak isteyecek,
Bu da onun ölümünü getirecek.
Ve günün birinde,
Onun ölümüyle kimisi sevinirken
Kimisi üzülecek.
Kiminin sırtına yük olacak,
Kiminin sırtındaki yükleri alacak.
Elbet bir gün o da tadacak ölümü ve rahatlayacak,
Sonsuza kadar rahatlayacak,
O isterse rahatlayacak,
Belki de,
Orada bile azabına ve melankolisine yeni anlamlar yükleyecek,
Kendisinden kaçmak isteyecek ama mümkün değil,
Asla kaçamayacak,
Bugün olduğu gibi,
Etrafında yine kimsesi olmayacak,
O olacak,
Ama O’da yardım etmeyecek,
Aksine azap çekmesini izleyecek,
Merhametle dolu olan O,
Yalnızca kendi eserini azap çukurlarına atacak,
Ondan beklenileni yapmadığı için değil,
Ona baş kaldırdığı için onu yok edecek,
Ona itaatsizlik ettiği için onu duymayacak,
Onu sorguladığı için onu parçalara bölüp tekrar birleştirecek,
Ve yaşamında tadamadığı hüznü,
Ölümünde en güzel şekilde tadacak,
Ölebilirse,
Tadacak.